Alweer een maand tussen de Kiwi's!

Hallo allemaal!

Wat vliegt de tijd! Het was alweer Pasen en we hadden dus een lekker lang weekend voor de boeg, met 2 extra vrije dagen om erop uit te gaan! Allereerst moest natuurlijk wel even getest worden of hier ook naar eitjes wordt gezocht en of de jongste telg van het gezin misschien zelfs (nog) in de Paashaas zou geloven. En… Ja hoor! De kleine Olivia vertelde ons de volgende vroege ochtend met een grote bruine glimlach op het gezicht, dat de Easterbunny was langs geweest en niet alleen eitjes maar ook paashazen had achtergelaten.

Eenmaal bepakt en bezakt zijn we op onze eerste vrij dag vol goede moed naar de GlowwormCaves gegaan in Waitomo. Hier zouden we een spannende wandeling door de grotten gaan beleven met overal lichtgevende wormpjes om ons heen. Nou we kunnen nu in ieder geval met zekerheid zeggen dat onze verwachtingen groter waren dan de lichtgevende wormpjes onder de grond. Desalniettemin was het leuk om eens gezien te hebben, maar wellicht iets te toeristisch opgezet voor ons idee.

Na een nachtje dromen over angstaanjagende fluoriserende wormpjes zijn we de volgende ochtend vertrokken naar Rotorua. Deze stad staat ook wel bekend als de stinkstad van Nieuw-Zeeland.
Dit is een vulkanisch gebied waar heel veel zwavel uit de grond komt waardoor je een vieze rotte eieren lucht ruikt. Om eerst maar eens aan de geur te wennen zijn we met een (gammele) gondel naar het hoogste punt van deze stinkstad gegaan. Hier konden we de beruchte ‘Skyline’ van Rotorua zien. Na genoten te hebben van het mooie en alweer zonnige uitzicht, mochten we met een soort van mini-karts/skelters naar beneden racen.

Na een beetje te zijn bijgekomen van de race en gewend geraakt aan de geur hebben we onze dagtrip voortgezet naar de volgende trekpleister van Rotorua , de government gardens. Korte samenvatting: Heel veel fotograferende Chinese touristen, bloempotten, een paar oude gebouwen en enkele stinkende zwavelbronnen. Dus STOP en doorrrrrr….

Op zondag zouden we een flinke paastaart bakken en verder hadden we niks bijzonders gepland omdat de weersvoorspellingen slecht waren. Uiteindelijk viel dit reuze mee en zijn we met een rondje hardlopen door Matamata nog even sportief bezig geweest voor de calorieën verbranding.

2e paasdag! Maar nee, voor traditioneel eieren zoeken of Paaspop hadden we nog steeds geen tijd, want wij hadden een tourtocht van zo’n 400 KM in de planning staan. Om 06.00u start klaar naast ons bed werden we echter letterlijk uit onze droom ontwaakt door het o zo onvoorspelbare en wisselvalige weer van Nieuw-Zeeland. Na een eerdere teleurstelling dat het raften moest worden uitgesteld vanwege het weer, moest ook de berg op- en afwaartse tourtocht langs de kust van Coromandel en Thames worden uitgesteld. Maar ach ieder nadeel heeft z’n voordeel zullen we dan maar zeggen. Want om 9 uur was het alweer opgeklaard, waren we boer zoekt vrouw up to date en hadden we een nieuwe en kortere route naar Waihi(beach) uitgestippeld.

Op weg naar Waihi beach hebben we eerst een stop gemaakt bij Karangahake gorge, een oude mijnwerkersplaats. Hier hebben we een route gewandeld die door en langs een oude mijnwerkerstunnel liep. Het uitzicht bij sommige stops was hier echt heel gaaf. Verder hebben we onderweg naar het mooie strand, kleine Owharoa watervallen gezien en nog een hele grote werkende mijn midden in het stadje Waihi. Momenteel helaas te gevaarlijk om van binnen te bekijken, werd ons verteld. Uiteindelijk aangekomen bij Waihi beach, bekend als het surfstrand, waren er zoals verwacht vele surfers te zien die profiteerde van enorme golven van deze dag. Ook hier zijn we weer even de hoogte ingegaan en eenmaal op de berg konden we genieten van een geweldig strand uitzicht.

Op de terugweg via Tauranga hebben we nog een lokaal mini-Jazz festival bezocht waarna we onze weg huiswaarts vervolgde. Kortom alsnog een geslaagd dagje!

Het weekend daarop zijn we dan eindelijk naar het veelbelovende Coromandel geweest. Hier hebben we onder andere de Hot Water Beach en de Cathedral Cove bezocht. Bij de Hot Water Beach komt er, zoals de naam al aangeeft, op bepaalde plekken heet water uit de grond. Hier kun je dan je eigen hot pool graven en lekker liggen baden (tussen heeeeel veel andere toeristen…) De Cathedral Cove is simpel gezegd een gat in een mega rots, welke voorheen 2 stranden met daarop kleinere rotsen van elkaar scheidden. Het uitzicht was heel mooi en door het lekkere weer konden we hier deze dag ook nog zwemmen en zonnen! Daarna zijn we nog heel even verder gereden naar de binnenstad van Coromandel om vervolgens via het nabijgelegen Thames terug naar huis te rijden. Deze smalle wegen langs de kust en door de bergen waren niet alleen mooi om te rijden, maar af en toe ook best wel spannend met hier en daar een haarspeld bochtje. Dus na alle prachtige dingen van vandaag en zo’n 400 KM in de auto te hebben gezeten waren we toch ook wel weer heel blij om terug te zijn!

Op dinsdag 25 April hadden we een alweer een (verplicht...) dagje vrij, ANZAC day. Dit is een nationale Australische en Nieuw-Zeelandse herdenkingsdag voor slachtoffers die wereldwijd zijn gevallen tijdens de oorlogsstrijd. Daarom werden er met name in de ochtend en in de wat grotere steden ceremonies gehouden.
Doordat we weer eens geluk hadden met het mooie weer kozen we ervoor om deze dag door te brengen aan het strand van Mount Mauganui. Dit zou wel eens de laatste stranddag kunnen zijn geweest aangezien de hoge temperaturen van nu eigenlijk niet meer normaal zijn , voor deze tijd van het jaar in Nieuw-Zeeland. Nog even extra genieten dus!

Zaterdagavond hadden we weer weekend en gingen we eindelijk de plaatselijke kroegjes af. Hè, hè dat werd tijd. Maar schijnbaar staat er na een maand nog steeds; No Kiwi op ons voorhoofd. Want niet alleen op straat, in winkels of supermarkten maar ook in de kroeg is de standaard eerste vraag: Where do you come from? We hadden ons eerste drankje nog niet besteld of we waren al omsingeld door alle aanwezige rugby spelers, die zo snel mogelijk moesten weten waar we vandaan kwamen, wat we hier toch kwamen doen en hoe lang we zouden blijven.

De volgende ochtend stond alweer de derde wedstrijd met de Matamata ladies op het programma en werd de eerste internationale goal van Dutchie een feit, 3-2. Maar helaas eindigde de wedstrijd alsnog in een 3-3 gelijkspel.

Zoooo dit was weer even een flinke update over de afgelopen tijd en wij kijken nu alweer uit naar ons volgende avontuur. Op zondag 20 mei, afhankelijk van het weer, mogen we dan hopelijk toch echt gaan raften. In een bootje van een 7 meter hoge waterval, dat moet billen knijpen worden!

Tot de volgende keer!